Heinric van Horne (ca. 1106)

Grimbergse oorlog

(1852-1854)–anoniem Grimbergse oorlog Auteursrechtvrij

[p. 257]
Inhoud.De dichter zal den krijg bezingen, welk tusschen de heeren van Grimbergen en den grave van Leuven, Godevaert met den Baerd, ontstond, toen deze tot hertog van Lotharingen (Lothrike) door den keizer verheven werd. Godevaert met den Baerd stamde van de oude onafhankelyke hertogen van Lotharijk af, wier hertogdom zich tusschen de Schelde en den Rhijn uitstrekte, en waer onder als leenen behoorden het land van Brabant, dat van Gaesbeke, van Edingen, Hoorne, Grimbergen, enz., tot den tyde dat Karel van Lotharingen, wien de fransche kroon by het overlyden van zynen broeder Lotharius III, vervallen was, door Hugo Capet, dat boose diet, verraderlijk te Louwen (Laon) gevangen werd en te Orleans in den kerker gedood. De keizer schonk dan het hertogdom van Lothrike aen Godevaert van Ardennen, en de zuster van den vermoorden hertog, Gerberga, behield slechts de graefschappen van Leuven en Brussel (Brabant) na de dood van haren oom Otto. Haer gemael Lambrecht met den Langen Hals sneuvelde by Florennes in een gevecht tegen den hertog Godevaert van Ardennen, t.j. 1015. –
V. 1. 
[p. 258]
Godevaert met den Baerd was kleinzoon van vrouw Gerberga, en werd na de dood van zynen broeder Hendrik III, t.j. 1095, grave van Leuven en van Brabant. Deze Godevaert was een sterke ridder en vroome man; hy voer overal ter feesten en ten toernoyen, en handelde als een held. Hy was met den keizer bevriend en hy volgde dezen overal ten kryge; ook huwde hy door dezes toedoen, des hertogen dochter van Beijeren, geheeten Lutgarde, vrouw van Salsenburch, en zuster der keizerinne. Te dezer gelegenheid gaf keizer Hendrik V, t.j. 1106 het hertogdom Lothrike aen Godevaert, en zoo kwam het terug aen het geslacht, wien het voormaels was ontvallen.

V. 365. Godevaerd met den Baerd deed zich erkennen en huldigen door al de leenhouders van het hertogdom Lothrike. Te Leuven kwamen hem als opperleenheer houw en trouw zweren de heer van Horne, de heer van Gaesbeke en andere. Te Brussel kwam de heer van Edingen (Enghien) hem hulde biên; en hy ontving daer manschap van al zyne omzaten, uitgezonderd van den heer van Grimbergen. De heer Arnout van Grimbergen was een machtig vorst en verwant met vermogende heeren, als met den grave van Vianden, den heere van Breda, van Moy, in Artois, van Boussu, in Henegouwen. Deszelfs zonen Wouter Berthout en Geeraert, bygenaemd de Drakenbaerd, waren moedige en sterke ridders. Godevaert zendt eenen bode daerheen; deze bode verschijnt vóor heer Arnout, daer deze met zyne zonen, met Godevaert Screihane en Arnout van Oijenbrugge ter tafel zaten. Maer heer Arnout antwoordt onverwijld dat zyne voorouders sinds meer dan twee honderd jaren hun goed en hielden van geenen heere, ten zy van God, die boven allen is.
V. 425.

Weerachtich waren si ende stout.

Die graven beide van Loon, van Namen,

Met menigen man, daer quamen,

Om te hulpen in dat orloghe,

220.

Ende in stade te stane den hertoghe.

Van Aerschot die here, ende van Horne,

Dese twee wel geborne,

Quamen dair gereden snel

Met vele lieden ghewapent wel.

Die heren beide van Gaesbeke225

Quamen daer wel te gereke,aant.

Ende die here van Adinghen

Gecleet met stalen ringhen,

Ende doorwapent, als ‘t wel scheen,