Waarschijnlijk overleden na 22 febnruari 1166.

In het gebied van de Neder-Rijn D. wordt in een akte omstreeks 1138 een Engelbertus de Hornin genoemd als getuige. Gezien het feit dat de naam Engelbertus gedragen werd door de stamhouder uit 1102 wordt algemeen aangenomen dat het hier gaat om een kleinzoon van deze persoon.

“…Engelbertus de Hornin…” is getuige bij de oorkonde van [1138/44] waarin de uitwisseling van landgoederen wordt bekrachtigd door “Godescalcus…frater comitis Gerhardi de Lo” en de kerk van Rees [990]. 

1138-1139. Engelbertus de Hornin getuige in een oorkonde van de aartsbisschop van Keulen voor de kanunniken van de Mariakerk te Rees. Regesten Erzbischöfe von KölnIInr. 381.

Reinald Aartsbisschop van Keulen bevestigd de stichting van een klooster bij “castrum suum Mere” door “matrona Hildegundis cometissa de Are…filii sui Herimanni quem tunc unicum habebat“, voor de ziel van “filii sui Theoderici quondam comitis Arensis“, in een akte gedateerd 22 Februari 1166, getuigen: “…Engilbertus de Hurnen…“[991].